Food for thought

Het zit er bijna op.
Het eerste jaar aan de Academie voor Mediumschap.
Een jaar waarin ik heb mogen spelen, beleven en ontdekken.
Een jaar waarin ik nieuwe mensen heb ontmoet en nieuwe vrienden heb mogen maken. Een jaar waarin ik ben gegroeid…
Maar ook een jaar waarin ik mezelf ben tegengekomen.
Een jaar van verdriet en verwerking. Van minder mooie eigenschappen bij mezelf zien en kennen.

Ik heb er intens van genoten.
Van iedere cursusdag en alle oefendagen daar tussendoor.
En de interne week in Zenderen, zelden heb ik zo’n solidariteit en verbondenheid ervaren.
Nu resten me nog slechts twee dagen. Twee dagen vol energie, power, verbondenheid en vooral veel liefde.

Aan het einde van een jaar wordt de balans opgemaakt. Wat is er blijven hangen, heb je voldoende kennis in huis. Tijd om aan de bak te gaan dus, om te studeren.
Dat hoort er ook bij.

Eén van de verplichte boeken is “de Kruistocht van de Geestenwereld”, geschreven door Kurt van Es. Dit boek gaat over het leven van Paul Jacobs, een gerenommeerd medium.
Het is in dat boek waarin ik een passage tegenkwam die me in het hart raakte.
Als leraar aan het engelse “Arthur Findlay College”, dé opleiding voor mediumschap, vertelt hij zijn leerlingen het volgende;

“Jullie gaan een moeilijke weg, ook voor een deel een eenzame weg. Allemaal kennen jullie al lang dat gevoel van eenzaamheid, ook al lijkt daar geen reden voor. Dat gevoel dat er meer moet zijn, dan wat om je heen in het algemeen als belangrijk wordt beschouwd.
Er is iets dat je mist, en dat is ook zo. Diep in je zit het besef van één zijn met de goddelijke kracht. In je leven hier is het moeilijk daar verbinding mee te maken, maar tegelijkertijd is er dat verlangen daarnaar. Je sensitiviteit voor dat diepere, dat je ertoe brengt om ernaar op zoek te gaan. Dat heeft jullie ook hier gebracht, maar om dat doel te bereiken moet je wél wat doen.
Je hoeft niet ergens anders heen, verre reizen te maken, om te vinden wat je zoekt. De grote creatieve en verbindende kracht zit in jezelf. Zelfs als je, net als ik, een periode in je leven hebt gehad dat je niet meer in de goddelijke kracht geloofde, was dat in feite een schreeuw om die God.
Wij als docenten kunnen jullie die kracht niet geven, alleen jullie zelf kunnen dat. Wij kunnen jullie leren die kracht te begrijpen en jullie erop wijzen, hoe belangrijke het is te mediteren. Daarom vertel ik dit jullie nu”.

De wereld om me heen draait door. Letterlijk. Het lijkt af en toe wel alsof iedereen gek geworden is. “Er moet meer zijn”, dat heb ik me inderdaad vaak afgevraagd. Meer dan status, geld, macht, moord en doodslag.
En dankzij deze opleiding kom ik er langzaam maar zeker achter dat het inderdaad zo is!